drie maanden in Portu.

3 mei 2020 - Lissabon, Portugal

Hallo luitjes, ben ik weer.

Het is nu 3 mei, exact drie maanden na mijn eerste dag training. En alweer 2,5 maand nadat ik de vloer op ben gegaan. De tijd is intens snel gegaan en er is ook heel veel veranderd.

Ik ben een kleine maand op de vloer geweest en daarna gingen we thuis werken. Inmiddels ben ik trouwens ook verhuisd! Door omstandigheden heb ik een transfer aangevraagd naar een ander appartement. Ik zit nog wel in hetzelfde gebouw, alleen dan een verdieping hoger. Ik heb op 19 maart de sleutels gekregen en woon hier sinds 20 maart en het gaat heel goed! Feitelijk gezien heb ik drie huisgenoten, maar ik heb één daarvan precies één keer gezien sinds ik hier woon. Blijkt dat ze dit appartement wel heeft maar ze woont eigenlijk bij haar vriend. Mijn andere twee huisgenoten zijn erg leuk. Ik kende ze al toen ik hier ging wonen dus dat was erg fijn. Allebei werken ze op dezelfde vloer (op werk, maar hier natuurlijk ook😂) en één werkt voor hetzelfde project als ik. De sfeer is altijd prima en het loopt allemaal soepel. De dag dat ik hier ben gaan wonen, kregen we ook de computers mee naar huis. We zitten dus hele dagen met elkaar opgescheept sinds ik hier woon, dus dat het goed gaat is opzich wel belangrijk.

Inmiddels heb ik natuurlijk ook mijn vrienden hier. Ik heb een hoop mensen waar ik leuk mee kan praten, maar heb ook wel m’n standaard mensen waar ik mee om ga. Ik heb twee hele goeie vrienden waarvan eentje zo ongeveer bij mij woont (Renée). Ze slaapt hier regelmatig omdat het dan weer te gezellig is, en heeft inmiddels haar eigen tandenborstel hier. Mijn huisgenoten kijken ook niet meer op als ze haar ‘s ochtends ineens tegen komen. Mijn huisgenoten hebben ook hun standaard mensen die over de vloer komen. Ook altijd als zij Renée niet zien, is de vraag waar in het huis ze is. Meestal als mevrouw hier niet is, zit ze in m’n oor (dan zijn we dus weer aan het bellen).

 Ondanks dat ik natuurlijk de meest gestoorde blijf, komt zij ook wel aardig in de buurt. Zo heeft zij dus een aantal dagen terug, drie nieuwe piercings bij mij gezet (en voor de mensen die het zich afvragen; ik heb nu 11 piercings, er komen er nog 2 bij).

Het is heel vreemd om te bedenken dat ik hier al drie maanden ben, maar aan de andere kant kan ik me het leven thuis in Nederland niet meer voorstellen. Ik mis mijn auto wel zo nu en dan. Met boodschappen bijvoorbeeld, of als ik naar vrienden ga. De vrienden waar ik het meest mee om ga wonen namelijk 40 minuten tot een uur met het openbaar vervoer van mij vandaan en hebben een rotte verbinding, terwijl het met de auto 15 tot 20 minuten zou zijn. Maar dat nemen we voor lief. Drie maanden lijkt een korte tijd, maar er is veel veranderd in vergelijking tot toen ik in Nederland woonde. Ik heb snel een hechte band op kunnen bouwen met mijn nieuwe vrienden, omdat we elkaar ook heel veel zien. Vooral in het begin kenden we verder niemand hier, dus trek je veel naar elkaar toe en doe je veel samen. Ik ben echt heel blij dat ik deze ervaring aan ben gegaan en wil voorlopig echt nog niet weg.